Sessizliğin Sesi

7 Mayıs.

Kişisel tarihimde çok acı kaybın, bitişin olduğu gün.

Ama yaşam kendi hediyesini her zaman yanında taşıyor.
Bitişler, kayıplara karşın yeni başlangıçları kucağımıza bırakıyor.

Bu '7 Mayıs'da, kişisel tarihimin karmakarışık gününde, beni boş geçmedi yaşam; bir şarkı getirip bıraktı kucağıma...

Sound Of Silence.

Paul Simon&Arf Garfunkel'in kült şarkısı.

İkilinin Paul olanı, 1964 yılında yazmış şarkıyı, yani benimle yaşıt.

1964'de yayınlandığında kimse farketmedi bu şarkıyı. 

İki yıl sonra Dustin Hoffman'ın oynadığı The Graduate (Mezun) filminde kullanılınca patladı ve şimdinin efsanelerinde biri oldu.

Nedense ikilinin söylediği değil, yıllar sonra bir başka müzik grubunun, Disturbed'in söylediği Sound of Silence'ı hep sevdim.

Ve şimdi kucağıma bırakılan hediye. 

Genç bir sanatçı, tiyatrocu Betül Tikbaş 'Sessizliğin Sesi'ni benim için yorumlamış. 

Her anında kayıpların karanlığına inat, "rahatsız edici rüyalarda yalnız yürüdüm" diyen çığlıklarıma inat, "sessizliğin sesini kırmaya" cür'et ediyorum.